Triorama
Nadat wij met onze verenigingsbaan “station Deurne” ruim 10 jaar nationaal en internationaal succes hebben gehad, wilden we weer iets nieuws gaan maken.
Na een avond brainstormen, waar vele wilde ideeën naar voren kwamen, is uiteindelijk besloten om een enkelsporige museumlijn te bouwen in een U vorm. Het zou een H0-baan moeten worden met ook een smalspoortrajekt (H0-e) en rijdende auto’s (Faller Car System). De naam Triorama is een samenvoeging van de drie (Trio) bewegende elementen en drie zichtzijdes (diorama). De baan is gereedgekomen in november 2014.
Deze frames zijn voorzien van afneembare zwenkwielen, welke tijdens het opbouwen worden vervangen door 4 bouten om de frames waterpas te kunnen stellen. Op de linkerpoot van de baan bevinden zich het station en het dorp.
Alle gebouwen zijn zelf vervaardigd naar voorbeelden uit Zwitserland-Wilderswil (station) en de Elzas- Equisheim (huizen).
Aan de voorzijde staat een boerderij met afdak, vanwaar een tractor de weg op kan rijden het dorp in. Bij het station staat ook een kleine lokloods voor de Köf.
Deze is uitgesneden uit blokken Roofmate en beplakt met Das klei, waarna de voegen zijn ingekrast. Na droging werd het geheel op kleur gebracht.Op het middengedeelte, links begrensd door de grote brug en rechts door het kasteel met daaronder het botenhuis, is alleen landschap te zien met een hotel langs de weg.
In het midden loopt vanuit de achtergrond een kloof met riviertje, welke aan de voorzijde uitmond in het meer. Het lijkt alsof de kloof heel diep doorloopt in de achtergrond.
Hiervoor is een kistje geplaatst van 7 cm diep, met aan de achterzijde een normale spiegel en aan de voorzijde (gelijk met de achterwand) een doorkijkspiegel. Vanuit het publiek kijk je door de 1e spiegel in de achterste spiegel en blijft het beeld weerkaatsen. De kloof heeft drie bruggen; voor de treinen, voor de autoweg en voor de wandelaars.
Als alle wagons geladen zijn vertrekt het treintje (als de overweg vrij is) naar de andere zijde van de baan. Hier is een automatische los installatie, waar de smalspoor wagons gekiept worden. Het zand valt via een goot in de wagons (die door de Köf zijn klaargezet) op het lager gelegen normaal spoor. Als deze wagons vol zijn worden ze op een van de rangeersporen geplaatst. Op de baan is met LED-verlichting een dag en nacht ritme nagebootst. Tijdens de dag is er zonlicht, de muziek bij de kiosk staat dan aan. Als het avond word gaan de lantaarnpalen en de verlichting van de huisjes wisselend per raam aan en stopt de muziek. Tijdens het nachtgedeelte is de baan blauw verlicht.
Alle bomen op de baan zijn geheel zelfbouw. Omdat het een museumbaan is, kunnen er veel verschillende type locomotieven rijden. De achterwand is zelf geschilderd.
De baan bestaat uit 6 losse elementen van 120 x 70 cm., welke met pennen en scharnieren te koppelen zijn. Tussen de twee benen van de U vorm is een verbindingsstuk geplaatst met een paar opstelsporen. Aan deze elementen is ook een achterwand met uitleggers en een frieslijst gemonteerd en achter de frieslijst bevindt zich de ledverlichting. Voor deze baan zijn 3 stalen frames gemaakt, waar per frame 2 bakken in kunnen staan voor het transport en als onderstel voor opbouw van de baan.
Deze loods heeft beweegbare deuren, welke aangedreven worden (door 2 servomotoren) en programmeerbaar zijn (snelheid, volgorde).
Dwars door het dorp loopt het smalspoortrajekt met voor de toren (naar voorbeeld uit Freiburg) een overweg, waar de auto’s ook stoppen voor de trein.
Hier staat ook de kiosk, waar de dorpskapel een concert geeft. Hiervoor zijn geluidsboxen onder de baan gemonteerd. Het linkerdeel wordt aan de rechterkant begrensd door de grote brug, welke ook geheel zelfbouw is.
Het kasteel is geheel zelfbouw uit gips afgietsels en is een fantasie model, toch heeft de Burcht Reinardstein in de buurt van Robertville als idee gediend.Het botenhuis met aanlegsteigers is van plasticplaat gemaakt. De treurwilg aan de waterkant is in dit gedeelte beeldbepalend. Op het rechtse gedeelte bevind zich de berg met mergelgroeve. Hier worden de smalspoor wagons volautomatisch geladen. In de berg is een zandreservoir ingebouwd met een instelbare klep. Hiermee wordt een lorrie gevuld, welke dan uit de tunnel over een verhoogd spoor naar de laadinstallatie rijdt. Aan de zijkant hiervan bevind zich een lift bak. Als deze geheel gevuld is (door sensor bepaald) word hij omhoog getrokken en omgekiept in een grote trechter. Onder deze trechter komt het smalspoor treintje met de kiepwagons. Deze worden automatisch een voor een door de trechter gevuld.
Aan de linker (dorps) zijde is deze zonnig , maar wordt de lucht naar het rechterdeel steeds donkerder, naar uiteindelijk slecht weer (onweer). De baan is uitgevoerd met Märklin K-rails. De bedrading is zo aangesloten dat we zowel met het Märklin 3-rail systeem als met het 2-rail systeem kunnen rijden. Hierdoor kunnen alle leden van de vereniging met hun lok’s op de baan rijden. De besturing van de baan is geheel digitaal en gebeurt via de Uhlenbrock centrale IB-II. Tijdens tentoonstellingen worden de IRIS afstandsbedieningen gebruikt om treinen en wissels te bedienen. De wissels worden aangedreven door wisselmotoren van Tortois.
Bekijk ook onze video.